Limfografia brawnikowa Warszawa

Limfografia fluorescencyjna zwana też limfografią barwnikową ICG, to wciąż jeszcze unikatowa metoda we współczesnej diagnostyce układu chłonnego, która umożliwia wczesne rozpoznanie obrzęku limfatycznego kończyn np. po leczeniu nowotworów piersi czy po leczeniu nowotworów dróg rodnych.
Ponieważ podstawą diagnostyki dysfunkcji układu limfatycznego w Polsce jest limfoscyntygrafia i USG, proces diagnostyczny jest dość długi i może być obarczony błędami interpretacyjnymi.
Dzięki tej diagnostyce limfografii fluorecencyjnej, mamy możliwość natychmiastowej oceny zaburzenia spływu limfatycznego oraz zastosowania indywidualnie dobranej kompleksowej terapii obrzęku oraz profilaktyki przeciwzapalnej.

Limfografia fluorescencyjna, jest badaniem kontrastowym naczyń limfatycznych, które przeprowadza się po wcześniejszym śródskórnym podaniu bardzo niewielkiej ilości barwnika fluorescencyjnego, jakim jest znana od ponad 40 lat w medycynie zieleń indocyjaninowa ICG, mająca swoje zastosowanie m. in. w angiografii okulistycznej (ocenie ukrwienia gałki ocznej) czy w ocenie rzutu serca.

Wskazania do zastosowania limfografii fluorescencyjnej:

• diagnostyka naczyń limfatycznych i zastoju płynu tkankowego w okolicy operowanej lub poddanej radioterapii,
• obrazowanie przepływu limfy w naczyniach kończyn, w tym obszarów trudnych do zdiagnozowania obrazowego tj. pachwiny, pachy
• diagnostyka uszkodzeń naczyń limfatycznych, obrazowanie krążenia obocznego limfy oraz miejsc zastoju płynu tkankowego,
• obrazowanie kurczliwości naczyń limfatycznych (limfangionów).

Zalety obrazowania obrzęku metodą limfografii fluorescencyjnej:

• szybka i bezbolesna,
• dzięki temu, że barwnik rozchodzi się drogami chłonnymi i praktycznie nie przedostaje się do żył, zapewnia 98% skuteczność i precyzję we wczesnej diagnostyce skupisk płynu tkankowego wokół naczyń limfatycznych, i zastoju limfy w naczyniach limfatycznych,
• umożliwia obrazowanie obszarów typowo trudnych do dokładnego zdiagnozowania z użyciem innych badań diagnostycznych,
• pozwala ocenić skuteczność działań terapeutycznych (np. drenażu manualnego, masażu pneumatycznego, kompleksowej terapii zachowawczej obrzęków),
• bezpośrednio po zakończeniu badania można podejmować normalną aktywność.

Z uwagi na swoje walory diagnostyczne, limfografia barwnikowa, która obrazuje nawet najdrobniejsze zmiany w układzie limfatycznym w sąsiedztwie obszarów zabiegowych, powinna być stosowana już wkrótce po zakończeniu leczenia operacyjnego bądź radioterapii. Ma to kluczowe znaczenie w profilaktyce obrzęków limfatycznych. 

Na czym polega badanie?

W celu zminimalizowania bólu związanego z iniekcją śródskórną, limfografia barwnikowa ICG może być wykonywana w znieczuleniu miejscowym. Po iniekcji barwnika, który podaje się śródskórnie między 3 lub 4 palec kończyny objętej obrzękiem i lokalizacji naczyń limfatycznych, nagrywane są krótkie filmy obrazujące miejsca zalegania lub przepływu płynu tkankowego. Z uwagi dość wolny transport chłonki, badanie zwykle trwa od 30 do 45 min. Wynik badania przekazywany jest na bieżąco oraz w formie opisu.

Powikłania po limfografii fluorescencyjnej

Limfografia ICG jest metodą bardzo bezpieczną i powikłania zdarzają się niezwykle, niezwykle rzadko. Po badaniu, w miejscu iniekcji barwnika może pozostać na skórze lekko zielonkawa plama, która zwykle znika po kilku dniach. Nie odnotowano jak dotąd reakcji alergicznej tym bardziej, że w celu obrazowania naczyń limfatycznych i przepływu płynu tkankowego, w ostatniej dekadzie zaczęto stosować bardzo małą dawkę barwnika ICG (zaledwie 0,5 mg na iniekcję czyli 0,1ml na iniekcję). Teoretyczne ryzyko infekcji związanej z iniekcją może wynikać wyłącznie z braku zachowania właściwej antyseptyki.
Z uwagi na to, że indocyjanina zawiera bardzo niewielkie ilości jodu i jest metabolizowana w wątrobie, badanie przeciwwskazane jest u osób z nadwrażliwością na jod, w chorobach wątroby, mocznicy oraz u kobiet w ciąży.

Limfografia barwnikowa – Limfografia fluorescencyjna
opracowanie: dr n.med.inż. Sławomir Pyszniak